Dawni medycy i lekarscy kaci

Balwierze, wyrwizęby i kaci, czyli dawni medycy i ich terapie.

The Print Collector/Getty Images Amputacja nogi bez znieczulenia. Po prawej stoi mężczyzna gotów silnym ciosem doprowadzić pacjenta do nieprzytomności. Drzeworyt z holenderskiego wydania książki o chirurgii Hansa von Gersdorffa, 1593 r.

Instrukcja benedyktyńska dla lekarzy z IX w., mówiąca, jak badać chorych, nakazywała: „Gdy wejdziesz do chorego, spytaj się, czy go co boli: gdy powie, że boli, dowiedz się, czy ból jest silny i czy uporczywy. Potem weź chorego za tętno i zbadaj, czy ma febrę. Dowiedz się, czy ból przychodzi razem z dreszczami i czy chory cierpi na bezsenność, czy oddaje normalnie stolec i mocz. Obejrzyj jedno i drugie…”.

Jak widać, dawni lekarze potrafili niewiele. Jan Jakub Rousseau nie bez racji mówił, że dla zdrowia pacjentów byłoby lepiej, gdyby lekarze nie istnieli.