Królowa Elżbieta II upomniała się niedawno o klimat. Przy okazji spotkania z księżną Kornwalii Camillą i szefową walijskiego parlamentu Elin Jones w październiku kamery uchwyciły jej uwagi, mające świadczyć o zniecierpliwieniu biernością światowych liderów. Elżbieta II zrezygnowała z uczestniczenia w obradach kończącego się właśnie szczytu klimatycznego w Glasgow COP26 z przyczyn zdrowotnych. A poddani namawiali ją raczej do autorefleksji. „Niech korona zadba najpierw o swoje liczne ziemie” – apelują brytyjscy aktywiści pod wodzą znanego przyrodnika Chrisa Packhama. Czyli – podpowiadają – sadzi więcej drzew, lepiej zarządza nieruchomościami i prowadzi bardziej ekologiczny tryb życia.
Petycję w tej sprawie podpisało ponad 100 tys. Brytyjczyków. Proszą „uprzejmie”, by mniej mówić o działaniu, a więcej działać na „własnym, skądinąd ogromnym, podwórku”. Królowa w przemówieniu w Izbie Gmin jeszcze w maju poruszyła kilka zielonych wątków, zobowiązując rząd do wzmożonych wysiłków na rzecz osiągnięcia zerowej emisji do 2050 r. Szczyt w Glasgow miał być potwierdzeniem, że Zjednoczone Królestwo przyjmuje na siebie rolę lidera zmian. Tylko czy bogata monarchia ma do tego odpowiedni tytuł? Ile kosztuje korona i jakim majątkiem obraca? Te pytania odrodziły się ponownie przy okazji szczytu w Glasgow, ale też ujawnionej w śledztwie dziennikarskim Pandora Papers podejrzanej transakcji między Crown Estate (Domeną Królewską) a prezydentem Azerbejdżanu Ilhamem Alijewem, oskarżanym o systematyczne łamanie praw człowieka i korupcję. Crown Estate, odpowiadająca za majątek korony, należy do Elżbiety II, ale… nie ona nim zarządza.
A jest czym zarządzać. Magazyn „Forbes” w marcu br. oszacował, że cały biznes Korony jest wart horrendalne plus minus 20 mld funtów (ok.