1
Od 50 lat w Kątach Rakszawskich, powiat Łańcut, w środy, niedziele oraz majówki do kaplicy pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej ludzie chodzili wydeptanym skrótem przez obejście Prucnali. Czasem chodziły też podwórkiem pogrzebowe kondukty. Wtedy Sławomir Prucnal odrywał się od prac podwórkowych, zdejmował czapkę i odprowadzał pogrzeb wzrokiem, w milczeniu.
Od roku do kaplicy wiedzie nowa droga z asfaltu, na którą Prucnal odkroił gminie 5,5 ara ze swojego, lecz idący są przyzwyczajeni do tradycji i wolą skrót. Poza tym asfalt wymaga od wiernych nadłożenia 200 m.
2
W maju Prucnal ogrodził podwórko siatką, blokując skrót do kaplicy. Dwa tygodnie przedtem, zanim podjął decyzję ogradzającą, pojechał uprzedzić proboszcza Józefa Filę, lecz ksiądz zignorował go, ofuknął, że ma remont kościoła, robotników ma itd. Kiedy Prucnal wrócił do domu i zaczął rozwijać siatkę, dostał pierwsze ostrzeżenia ze wsi, że to będzie grzech ciężki przeciw Panu Bogu, niech opamięta się, ludzie chodzili skrótem przez jego podwórko, kiedy on, dziś lat 33, jeszcze nawet ojcu z jaja na jajo nie skakał.
3
Za trzy dni od grodzenia jest niedziela. Sławomir Prucnal o godzinie 9.00 zajmuje w kaplicy piątą ławkę od ambony. Kazanie proboszcza Józefa Fili – jakie zachował w pamięci Prucnal – było dedykowane głównie jego siatce odgradzającej: wypominał, że tamtego lata był u niego kapliczkę poświęcać, a on zagrodził drogę do kościoła ludziom schorowanym oraz starszym. Pytał też retorycznie, czy człowiek, który korzysta z dróg publicznych, a zabrania drugiemu przejść przez swoją posesję, jest w porządku? Na koniec pogroził palcem, że do grobu tej ziemi nie zabierze. Prucnal pamięta, że ksiądz proboszcz podał nawet wymiary dołu na trumnę – 2 m długości, 1 m szerokości i 1,70 m w głąb.