Przez półtora roku funkcjonowania krematoriów i komór gazowych w Auschwitz uśmiercono ponad milion osób. Masowa zagłada wymagała szczegółowego planu. Fabryki zagłady miały swoich majstrów i architektów śmierci.
Bracia D. podając się za biedne, aczkolwiek niezwykle urodziwe Polki, flirtowali listownie z obcokrajowcami. Ci przysyłali im pieniądze. Zabawę popsuli Holender i Niemiec. Nie wystarczały im listy, chcieli się żenić.
Od ponad dwustu lat Polska nie ma już króla. A może dobrze byłoby go mieć? Brytyjczycy wydają się szczęśliwi ze swoją monarchią. Co prawda nasz król wkroczyłby w sam środek politycznego piekła. Kto mógłby sobie w tych warunkach poradzić?
Dwadzieścia dwa policyjne oddziały prewencji. Nawet w samej policji nazywają ich: mięso armatnie, pałkersi, zomoza. Umieszczono ich w najgorszej grupie płac i na dnie w hierarchii zawodowej. Drgnęło niedawno.
Zawsze słyszałam od wszystkich, że jestem wariatką – tak przed 20 laty mówiła Dorota Masłowska, laureatka Paszportu „Polityki”, autorka książki „Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną”.
Watykańska instrukcja, jak traktować homoseksualistów w seminariach duchownych, wywołała poruszenie, także w świecie świeckim.
Łatwo dziś nam, urażonym nowym francuskim Cocorico, triumfalnym pianiem galijskiego koguta, wykpić francuskie pretensje do pouczania innych. Ale Francja, nawet obciążona niefortunnymi politykami, zawsze będzie potężnym magnesem dla twórców, ludzi kultury z całego świata.
Są skazani i uniewinnieni porywacze, policjanci pomawiani o współpracę z gangsterami, zdemaskowani świadkowie incognito, znikające z policji taśmy wideo i anonimowe listy. Po sprawie uprowadzenia Krzysztofa Olewnika policja bada wszystkie przypadki porwań. By wyeliminować czarne owce, ale i oczyścić się z wszelkich podejrzeń.
„Żegnaj słońce. Dziękujemy za miniony rok i oczekujemy znów w przyszłym”. Taki tytuł pojawia się niezmiennie w połowie listopada w lokalnej gazetce Hammerfestu, najdalej na północ wysuniętego miasta świata na atlantyckim wybrzeżu Norwegii.
Byłem w lodowym piekle – jeden z najpotężniejszych rosyjskich ministrów, który na co dzień obcuje z katastrofami i klęskami żywiołowymi, z trudem znajdował słowa na opisanie tego, co zobaczył. Opowiadał o mieszkańcach zamarzających domów w mieście Artiom w Kraju Nadmorskim na rosyjskim Dalekim Wschodzie.
Dawno temu skonał w berlińskim bunkrze, lecz jednak nadal jest żywy. Światowi przywódcy widzieli go w ibn Ladenie i Saddamie, inni w Miloszeviciu, pewna niemiecka socjaldemokratka... w prezydencie USA. Adolf Hitler – historyczne uosobienie zła.
Artyści umierają, ale wymyślani przez nich bohaterowie już nie. A David Bowie był dla kultury kimś przypominającym postać fikcyjną, był własną kreacją.
Wszystko trwało zaledwie kilka sekund. Trzy suche trzaski strzałów z pistoletu i prezydent Narutowicz osunął się na posadzkę w sali wystawowej warszawskiej Zachęty.
Miałem 37 lat, byłem dorosłym, ukształtowanym człowiekiem. I nagle stałem się niezwykle popularny. Strasznie mnie to peszyło. Ludzie rozpoznawali mnie wszędzie. Nie tylko tu, ale i za granicą – mówił przed laty Mirosław Hermaszewski.
Jego nazwisko budziło respekt od Afganistanu po Kongo. Mówiono o nim handlarz śmiercią, bo sprzedając czołgi i karabiny, decydował o wyniku wojen.
Powiedziałam lekarzom, żeby wycięli całą pierś. Lubię radykalne rozwiązania. I okazało się, że pod nią był jeszcze paskudny, wrzecionowaty kawałek do usunięcia. Lekarka powiedziała, że moja intuicja uratowała mi zdrowie, a może nawet więcej.
Zawsze słyszałam od wszystkich, że jestem wariatką – tak przed 20 laty mówiła Dorota Masłowska, laureatka Paszportu „Polityki”, autorka książki „Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną”.
Rozmowa z prof. Januszem T. Hryniewiczem, socjologiem, o tym, jak bardzo wciąż tkwimy w feudalizmie.
w powieściach robię różne zaskakujące, kuglarskie sztuczki, ale zawsze staram się być w porządku wobec czytelnika. Chcę, by uwierzył on w opowiadaną przeze mnie fabułę, a następnie zmieniam i komplikuję akcję – mówi Harlan Coben, amerykański pisarz powieści kryminalnych.
Ludzie wymieniają się teoriami spiskowymi, a odkrycie, że wielu innych podziela mój pogląd, jest szalenie budujące. Nie jestem sam, jesteśmy razem – tworzymy ideologię - mówi prof. Mirosław Kofta, jeden z najlepszych polskich psychologów.