Jak zrobiono ten numer
30 lat temu ukazał się pierwszy numer „Gazety Wyborczej”
Artykuł ukazał się w tygodniku POLITYKA 8 maja 1999 r. dokładnie w 10. rocznicę ukazania się pierwszego numeru „Gazety Wyborczej”
Redakcja informowała, że oto powstaje pierwszy w Polsce, „a chyba i w całym bloku normalny, wielkonakładowy dziennik niezależny. (...) Takie gazety znamy dotąd tylko ze słyszenia, teraz zamierzamy je robić”.
Krzysztof Śliwiński (dziesięć lat temu jeden z zastępców redaktora naczelnego „Gazety” Adama Michnika, dzisiaj wysoki urzędnik MSZ) wyciąga ze sterty papierów płachtę czarnego plastiku. To właśnie klisza pierwszego numeru. Widać wycięte w niej prostokątne okienka. – Z powodu błędów, jakie zawierała, ludzie w drukarni wyrzucili ją. A ja podniosłem z ziemi i wziąłem sobie.
Wybory „Wyborczej”
Śliwiński do dzisiaj ma także pierwszy wydrukowany egzemplarz „Gazety”. Na kolumnie dopisane długopisem: „Krzysiowi, Adam i Helenka”. Od podjęcia przy Okrągłym Stole decyzji zezwalającej na utworzenie opozycyjnego dziennika do chwili, gdy ten właśnie egzemplarz zszedł z maszyny drukarskiej, upłynęło niecałe dwa miesiące.
Ludzie „Gazety” podkreślają, że były to niezapomniane chwile, ale większość z nich pamięta z tamtego okresu niezbyt wiele.
– Byłem tak zachwycony tym, co się dzieje, że szczegóły zupełnie mi umknęły – mówi Edward Krzemień.
Pierwsze przymiarki
O tym, że redaktorem naczelnym gazety zostanie Adam Michnik, zadecydował jednoosobowo Lech Wałęsa 7 kwietnia 1989 r. podczas posiedzenia Komisji Krajowej „S”, ale Jacek Żakowski przypomina sobie, że w pierwszym spotkaniu na temat przyszłej gazety uczestniczył już pod koniec marca w mieszkaniu Heleny Łuczywo, redaktora naczelnego „Tygodnika Mazowsze”, największego podziemnego pisma w Polsce.