Z życia sfer

Prokuratura wpadła na pomysł, żeby krytyczne wobec władzy osoby publiczne, których nie ma o co oskarżyć, uznać za osoby pokrzywdzone. Jak wiadomo, prokurator ma wobec osoby pokrzywdzonej szerokie uprawnienia, może ją np. wzywać na przesłuchania, a także – w celu wyjaśnienia sprawy, w której ta osoba została pokrzywdzona – wnioskować o założenie jej podsłuchu. Nic dziwnego, że osoby krytyczne wobec władzy starają się unikać postawienia w stan pokrzywdzenia. Np. nielubiany przez władzę sędzia Waldemar Żurek, rzecznik Krajowej Rady Sądownictwa, aby nie zostać uznanym za osobę pokrzywdzoną, na wszelki wypadek nie złożył do prokuratury zawiadomienia o przypadkach stosowania wobec niego przemocy (telefony z pogróżkami, przebijanie opon). Z tym że niewiele mu to pomogło, bo prokuratura wszczęła w jego sprawie śledztwo z urzędu na podstawie publikacji portalu wPolityce.pl, która „zawierała wypowiedzi sędziego wskazujące na podejrzenie popełnienia przestępstwa na jego szkodę”. Od wezwanego w charakterze pokrzywdzonego sędziego Żurka prokurator zażądał m.in. dostępu do jego telefonu i komputera. Sędzia odmówił w obawie, że dane z tych urządzeń wyciekną, co narazi na niebezpieczeństwo jego i rodzinę. Sędzia nie miał również pewności, że zeznania, które by złożył, podobnie jak i nagrania z podsłuchu, który mógłby mu zostać zainstalowany, nie pojawią się w państwowych mediach. Uważam, że takim postępowaniem sędzia Żurek tylko pogarsza swoją sytuację, bo jeśli prokuratura straci do niego cierpliwość, będzie pokrzywdzony jeszcze bardziej niż