Od zwycięskich dla PiS podwójnych wyborów w 2015 r. partia ta miała nieustanną propagandową przewagę. Ze swoich haseł, insynuacyjnych fraz, odwracania sensu powszechnych pojęć zbudowała mur, od którego opozycja bezsilnie odbijała się miesiącami. Teraz powoli łapie oddech, czasami przechodzi do ofensywy, zarazem marketing władzy się zużywa.
Jak pisał już przed laty francuski filozof i znawca retoryki Olivier Reboul, słowo jest w walce politycznej niezwykle skuteczną i całkowicie odrębną od faktów bronią. Chodzi o czystą siłę rażenia i wpływanie na zbiorową świadomość. Finezyjna propaganda może tak samo wspierać liberalną demokrację, jak i ponurą satrapię. PiS, mimo że przez lata uchodził za ugrupowanie zgrzebne i anachroniczne, a jego lider za człowieka niedzisiejszego, ma na polu agit-mowy prawdziwe osiągnięcia, bo właściwie rozpoznał odbiorców i dostosował do nich swoje przesłania. Reszta musi teraz nadrabiać komunikacyjne zapóźnienia. Poniżej prezentujemy – z natury niekompletny – zestaw pojęć ze słownika polskiej politycznej batalii. Staramy się też pokazać, jakie mechanizmy polityczne, językowe i logiczne stoją za tymi przekazami i na jakie reakcje wyborców liczą ich twórcy.
Deforma – czyli reforma, która nie naprawia, a psuje, deformuje. Pojęcie to przykleiło się przede wszystkim do wprowadzanych zmian w szkolnictwie, ale jest też używane w odniesieniu do innych pomysłów wprowadzanych przez PiS. To jedno z nielicznych udanych pojęć wykreowanych przez antypisowską opozycję.
Demokratyzacja – pod tym hasłem PiS wprowadza zmiany ustrojowe, które w istocie pozostają w zasadniczej sprzeczności z podstawami demokracji i zasadą trójpodziału władzy. Demokratyzacja to przejęcie kontroli przez sejmową większość, czyli PiS, nad wszystkimi sferami państwa.