W ramach projektu „Budapeszt w Warszawie” pan prezydent raczył był zaproponować referendum nad przyjmowaniem uchodźców sklejone z wyborami parlamentarnymi 2019 r. Nasi rządzący młodsi bratankowie postanowili więc – nie pierwszy już raz – przetestować patenty mistrza Viktora znad Dunaju, który nie dalej jak rok temu bałamucił suwerena analogiczną imprezą.
Pomysł był prosty, oparty na oczywistej regule, że nic tak nie konsoliduje ludu wokół władzy jak strach. Węgierskie miasta i miasteczka na wiele tygodni pokryły więc finansowane z pieniędzy podatników billboardy, poprzez które władza masowała suwerenne przysadki mózgowe pytaniami w rodzaju: „czy wiesz, że zamachy terrorystyczne w Paryżu i Brukseli były dokonane przez imigrantów?”.
Jeśli suweren dotąd nie wiedział, to dzięki kampanii już się dowiedział, i w referendum wyraził swą wolę: ponad 98 proc. głosujących nie chciało przyjmować terrorystów. Czy tam – jak zwał, tak zwał – uchodźców.
Przykład płynie z Węgier
Wszystko wskazuje na to, że młodsi bratankowie z PiS postanowili zaimportować nie tylko samą ideę głosowania, ale i całe kampanijne modus operandi, czyli techniki perswazyjnej hucpy, populistyczno-rasistowską ornamentykę. Minusem węgierskiego projektu było co prawda to, że tamtejsze referendum okazało się nieważne: do urn pofatygowało się ledwie dwie piąte suwerena.
Planowane u nas połączenie referendum z wyborami parlamentarnymi to jednak cenna modyfikacja, gwarantująca pożądaną synergię. Z jednej strony podwyższy