Jest taka scena w serialu „Teoria wielkiego podrywu”: grupa przyjaciół podejrzewa, że dziewczyna, z którą spotyka się ich kolega, jest z nim wyłącznie dla pieniędzy. „Mylicie się, ona nie może być wyrachowana – mówi z przekonaniem Penny. – Przecież jest głucha”. „Tak? Bo osoba ułomna musi być zawsze dobra?” – odpala jej chłopak.
Może być dobra, średnio dobra albo całkiem makiaweliczna – osoba ułomna jest człowiekiem i może sobie być, jaka chce.