Według obowiązującej normy flaga Polski to prostokąt o proporcjach boków 5:8, podzielony na dwa poziome pasy – biały górny i czerwony u dołu. Zgodnie z etykietą flagową – jak tłumaczy Przemysław Mrozowski, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Heraldycznego – nie można jej jednak nadużywać i prywatnie eksponować przez 365 dni w roku. To już może być uznane za dewaluację ważnego symbolu. Flaga zazwyczaj towarzyszy nam w czasie przeżywania wzniosłych uroczystości (np. państwowych, sportowych).
Święto zostało wprowadzone ustawą z 20 lutego 2004 r. Jak mówi w wywiadzie dla „Rzeczpospolitej” Leszek Rodziewicz, pomysłodawca Dnia Flagi RP, idea ustanowienia nowego święta powstała w 2001 r.: „Projekt został przyjęty w 2002 r. na II zjeździe Stowarzyszenia Rodu Rodziewiczów, którego byłem prezesem. Przyjęta uchwała obligowała nas do podjęcia obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej, czyli zebrania 100 tys. podpisów, lub do znalezienia 15 posłów, którzy podjęliby poselską inicjatywę ustawodawczą”. Dodaje, że ostatecznie to, że świętujemy ten dzień już po raz 16, to efekt wspólnych działań pomysłodawców ze Stowarzyszenia Rodu Rodziewiczów i byłego posła Edwarda Płonki (PO).
Czytaj także: Jak opisać współczesnego Polaka? Paradoksem
Flaga nigdy nie może dotknąć podłogi, ziemi, bruku lub wody
Zgodnie z etykietą flaga, którą eksponujemy, powinna być czysta, niewyblakła i niepostrzępiona.
MSWiA w specjalnie opublikowanym poradniku podkreśla, że każdy obywatel Rzeczypospolitej Polskiej ma prawo wywiesić flagę państwową na swoim domu, a także w oknie lub na balkonie swego mieszkania.