Nawet jeśli korona będzie dziedziczna, a w przypadku zmiany rządzącego obozu okaże się przechodnia, to właśnie obecny szef MON chciałby być założycielem tej dynastii. Władza prezesa instytucji, którą zamierza powołać, rozciągałaby się daleko poza resort obrony, obejmując znaczne obszary wojska, przemysłu obronnego, wyspecjalizowanych agencji do spraw technologii i obrotu sprzętem wojskowym, wreszcie instytucji dokonującej zakupów (wraz z ich planowaniem).
Czytaj też: Trump i Biden. Co z tego wyniknie dla świata i Polski?
Błaszczak modernizator
Błaszczak zakłada, że ten potężny urzędniczy twór, dysponujący prawie połową z 50-miliardowego i wciąż rosnącego budżetu MON, zacznie działać już od przyszłego roku. Tak szybki start zapewne się nie uda, ale fakt, iż po pięciu latach zapowiedzi Błaszczak wreszcie przystępuje do tworzenia nowego systemu, świadczy o jego determinacji, by odcisnąć na nim piętno. Walczy nie tylko o wpływy, ale i o „miejsce w historii”, o miano modernizatora i usprawniacza.
Centralnym, a w sumie jedynym organem nowego systemu zakupów sprzętu i uzbrojenia dla wojska ma być Agencja Uzbrojenia. Jej koncepcja została ustnie ogłoszona we wrześniu na konferencji Defence24Day, miesiąc później – choć na razie nieoficjalnie – światło dzienne ujrzał projekt ustawy gotowej do uzgodnień międzyresortowych, wciąż nieopublikowanej w rządowych biuletynach legislacyjnych. To miesięczne opóźnienie jest niczym wobec wlokących się latami prac, o których przebiegu publicznie dowiadywaliśmy się wyłącznie z dokumentów. Ministerialny pełnomocnik ds. utworzenia Agencji Uzbrojenia został powołany decyzją Błaszczaka z marca 2018 r.