Pięciolatka Kurskiego w TVP. Należy się order od prezesa PiS

Pod rządami Jacka Kurskiego telewizja zawsze „idzie na całość”, a jej cynizm i załganie są tak integralne, że każdy, kto to ogląda, musi mieć wątpliwości.

Jakoś nie możemy doczekać się rocznicowej konferencji prasowej prezesa TVP Jacka Kurskiego, którego miłościwe panowanie na odcinku propagandy dzięki łaskawości prezesa wszystkich prezesów trwa już lat okrągłe pięć. Oto bowiem 8 stycznia 2016 r. mocą patriotycznej ustawy o Radzie Mediów Narodowych, przyjętej w grudniu poprzedniego roku w wielkiej gorączce odbijania instytucji zawłaszczonych przez kondominium niemiecko-rosyjskie w zarządzie Tuska, nominację uzyskał niezłomny obrońca moralności i wiary, pogromca komuny i wybitny dziennikarz Jacek Kurski, słuszny brat swego niesłusznego brata Jarosława. Nominat umocnił się w fotelu w sierpniu tegoż roku, gdy Rada Mediów Narodowych ogłosiła go zwycięzcą konkursu na prezesa. Konkursu, w którym kandydaci bliscy PiS konkurowali z jeszcze bliższymi.

TVP „idzie na całość”

Bliskość, wręcz intymność Jacka Kurskiego w jego stosunkach z władzą nie może mieć sobie równych. Wszak jest Kurski synem marnotrawnym, powracającym z politycznej banicji i wyciągniętym z głębokiej zapaści życiowej i materialnej przez niezmierzone ludzką miarą miłosierdzie Kaczyńskiego. To zapewne wielkie zasługi w obsobaczaniu Donalda Tuska, któremu „dziadek z Wermachtu” odebrał zwycięstwo w wyborach prezydenckich 2005, przesądziły o drugiej (a może raczej trzeciej) szansie dla Kurskiego. Kaczyński mógł słusznie zakładać, że wskrzeszony z popiołów i obdarzony bajeczną pensją minister propagandy wykona każdy rozkaz. Tym bardziej że w każdej chwili można było powrócić do

Jacek Kurski

propaganda

TVP

Jan Hartman

Filozof i publicysta, rocznik 1967, z pochodzenia wrocławianin, absolwent KUL, w latach 1990–2018 mieszkał w Krakowie, a obecnie w Warszawie. Jest profesorem filozofii na UJ (na Wydziale Nauk o Zdrowiu). Napisał ponad dwadzieścia książek z różnych dziedzin filozofii oraz podręczników. Zajmuje się metafilozofią, filozofią polityki, etyką i bioetyką. Od wielu lat uprawia publicystykę i komentuje wydarzenia polityczne. Oprócz „Polityki” współpracował lub współpracuje z kilkunastoma tytułami, m.in. „Przeglądem Politycznym”, „Gazetą Wyborczą”, „Tygodnikiem Powszechnym”, „Przekrojem”, „NIE”. W 2002 r. otrzymał nagrodę premiera za rozprawę habilitacyjną, a w 2009 nagrodę Grand Press w kategorii publicystyka.

Liberał o nachyleniu socjaldemokratycznym. Natura dość łagodna i koncyliacyjna, jakkolwiek ze skłonnościami neurotycznymi i upodobaniem do ironii. Może dlatego uchodzi za radykała, wszelako niesłusznie. W stanie wojennym tzw. wyrostek – rozrzucał ulotki itp. Potem uprawiał taternictwo i nadal lubi góry. Sporo politykował. Był członkiem Unii Wolności, blisko współpracował z SLD, a w latach 2012–14 współtworzył Twój Ruch. Założył i przez 25 lat prowadził czasopismo filozoficzne UJ „Principia”. Ma córkę Zofię. Więcej informacji o sobie (i nie tylko) zawarł w książce „Spowiedź antychrysta”.

Rozwiń