Mamy czas wielkich politycznych powrotów. Myślę tu przede wszystkim o powrotach posłów Lecha Kołakowskiego i Arkadiusza Czartoryskiego do klubu PiS, które przyćmiły i pozostawiły w głębokim cieniu odbywający się w tym samym czasie powrót Donalda Tuska na stanowisko szefa PO.
O ile z perspektywą powrotu Tuska mieliśmy czas się oswoić, bo od dawna byliśmy na to przygotowywani, o tyle powrót Kołakowskiego, a zwłaszcza brawurowy powrót Czartoryskiego (po dwunastu dniach od równie brawurowego wyjścia), zupełnie nas zaskoczyły. Chociaż jeszcze bardziej zaskoczeni mogli być Kołakowski z Czartoryskim, którzy niewykluczone, że o tym, iż wracają, dowiedzieli się w ostatniej chwili.
W opinii prezesa PiS na powrocie Kołakowskiego i Czartoryskiego najbardziej skorzysta Polska. Jakie korzyści ze swojego powrotu będą mieli Kołakowski z Czartoryskim, można się domyślać. Ewentualne korzyści Polski na razie trudno oszacować, bo nikt nie wie, na co z miłości do niej Kołakowskiego i Czartoryskiego stać poza odchodzeniem i powracaniem.
Zgadzam się z prezesem PiS, że doprowadzenie do powrotu Kołakowskiego i Czartoryskiego to olbrzymi sukces obozu rządzącego – bardzo potrzebny zwłaszcza teraz, gdy rząd musi zburzyć elektrownię w Ostrołęce, na którą wydał miliardy, gdy padł program mieszkanie plus i projekt budowy promu w Stoczni Szczecińskiej, gdy wciąż nie udało się wbić pierwszej łopaty na budowie Centralnego Portu Lotniczego oraz nie powstał ani jeden z miliona samochodów elektrycznych, a także fabryka, w której miałby być wyprodukowany.
Podczas transmitowanych przez TVP uroczystości powitalnych prezes PiS podkreślił kluczową rolę powracających Kołakowskiego i Czartoryskiego w walce o odzyskanie sejmowej większości utraconej na skutek ich wcześniejszego odejścia.