Lewica szuka ministra. Giełda kandydatów ruszyła, a na niej najczęściej pojawia się jedno nazwisko

To pierwsza taka dymisja w gabinecie Donalda Tuska. 19 grudnia na konferencji prasowej Lewicy w Sejmie Dariusz Wieczorek ogłosił rezygnację ze stanowiska ministra nauki i szkolnictwa wyższego. Jest ona wynikiem licznych publikacji medialnych, które w ostatnich miesiącach pokazywały kontrowersyjne działania Wieczorka w resorcie. Chodzi m.in. o kontrowersje wokół podległej ministerstwu spółki NCBR IDEAS czy niedawną sytuację związaną z ujawnieniem przez ministerstwo danych sygnalistki z Uniwersytetu Szczecińskiego. Kiedy do tego doszły luki w oświadczeniu majątkowym ministra, Lewica podjęła decyzję o „zgodzie na dymisję”. Tym samym minister przechodzi do historii. I to dosłownie, wcześniejsze ministerialne dymisje wynikały z chęci zamiany przez kilku polityków resortowych foteli na wygodniejsze kanapy w europarlamencie; jedna związana była z chorobą ministry.

Problemem pozostaje styl tej dymisji: kiedy Wieczorek ogłaszał rezygnację, nie bardzo było wiadomo, dlaczego to czyni. Twierdził, że został zaszczuty przez dziennikarzy, a jego rodzina mierzy się z ogromnym hejtem. W superlatywach o byłym już ministrze wypowiadał się chwilę potem jego partyjny szef – a prywatnie wieloletni przyjaciel – Włodzimierz Czarzasty. Jedyne błędy, jakie panowie byli w stanie zarzucić resortowi za czasów Wieczorka, to te komunikacyjne. W trakcie konferencji nie było możliwości zadawania pytań, potem kierownictwo partii udało się do zamkniętych pomieszczeń klubowych w Sejmie.

Lewica na okres świąteczno-noworoczny w resorcie pozostawiła wakat i zamiast zamknąć temat za jednym zamachem, od razu nominując następcę, niepotrzebnie dała wyborcom i dziennikarzom czas na rozpamiętywanie kadencji Wieczorka. Giełda kandydatów ruszyła, a na niej najczęściej pojawia się Karolina Zioło-Pużuk – warszawska radna Lewicy i zastępczyni szefa Kancelarii Senatu.