Ogórek i Karnowscy z orderami od Dudy. Wstydu na finiszu sobie nie oszczędzi

30 lipca 2025

Magdalena Ogórek odznaczona przez Andrzeja Dudę Łukasz Błasikiewicz / Kancelaria Prezydenta RP

Andrzej Duda kończy, ale wstydu sobie nie oszczędzi aż do ostatniego dnia swej smętnej i godnej pożałowania prezydentury. Słusznie dopytuje Radosław Sikorski, czy następny do odznaczenia będzie Robert Bąkiewicz.

Andrzej Duda odchodzi z urzędu w stanie prawicowego wzmożenia. Jeszcze niedawno z pasją opowiadał o najbezczelniejszym warcholstwie (chyba Tuska, bo kogóż?), którego (jaka szkoda!) nie karze się już na szubienicy, a teraz wysokimi odznaczeniami uhonorował bohaterów pracy propagandowej. Ordery otrzymali bracia Jacek i Michał Karnowscy (szefowie tygodnika „Sieci” i kanału wPolsce24) oraz Magdalena Ogórek, gwiazda wPolsce24, a wcześniej TVP Jacka Kurskiego. Słusznie dopytuje Radosław Sikorski, czy następny do odznaczenia będzie Robert Bąkiewicz.

Pytanie faktycznie nie od rzeczy, bo niektóre wypowiedzi i decyzje Andrzeja Dudy ukazują go jako autentycznego fundamentalistę katolickiego i nacjonalistę radykała. Dość wspomnieć o najwyższym polskim odznaczeniu, czyli Orderze Orła Białego, którym obdarzył autentyczną integrystkę katolicką Wandę Półtawską oraz niezawodnego ideologa prawicy Bronisława Wildsteina. Ich zasługi dla Polski są – przy najbardziej nawet neutralnej interpretacji – zasługami dla Kościoła i PiS. Dla ludzi pokroju Dudy to jednakże jedno i to samo.

Czytaj też: Andrzej Duda, czyli królik na tronie. Żegnamy prezydenta, który nigdy nie dorósł do tej funkcji

Ogórek wstydu nie zna

Magdalena Ogórek, niegdyś asystentka przewodniczącego SLD, potem kandydatka tej partii w wyborach prezydenckich, od dawna z największą gorliwością wysługuje się Jarosławowi Kaczyńskiemu i PiS.

Jan Hartman

Filozof i publicysta, rocznik 1967, z pochodzenia wrocławianin, absolwent KUL, w latach 1990–2018 mieszkał w Krakowie, a obecnie w Warszawie. Jest profesorem filozofii na UJ (na Wydziale Nauk o Zdrowiu). Napisał ponad dwadzieścia książek z różnych dziedzin filozofii oraz podręczników. Zajmuje się metafilozofią, filozofią polityki, etyką i bioetyką. Od wielu lat uprawia publicystykę i komentuje wydarzenia polityczne. Oprócz „Polityki” współpracował lub współpracuje z kilkunastoma tytułami, m.in. „Przeglądem Politycznym”, „Gazetą Wyborczą”, „Tygodnikiem Powszechnym”, „Przekrojem”, „NIE”. W 2002 r. otrzymał nagrodę premiera za rozprawę habilitacyjną, a w 2009 nagrodę Grand Press w kategorii publicystyka.

Liberał o nachyleniu socjaldemokratycznym. Natura dość łagodna i koncyliacyjna, jakkolwiek ze skłonnościami neurotycznymi i upodobaniem do ironii. Może dlatego uchodzi za radykała, wszelako niesłusznie. W stanie wojennym tzw. wyrostek – rozrzucał ulotki itp. Potem uprawiał taternictwo i nadal lubi góry. Sporo politykował. Był członkiem Unii Wolności, blisko współpracował z SLD, a w latach 2012–14 współtworzył Twój Ruch. Założył i przez 25 lat prowadził czasopismo filozoficzne UJ „Principia”. Ma córkę Zofię. Więcej informacji o sobie (i nie tylko) zawarł w książce „Spowiedź antychrysta”.