1. Miron Białoszewski, Chamowo, Wydawnictwo PIW. Prezent sprzed lat, niewydany do tej pory dziennik – powieść Białoszewskiego z lat 70. błyszczy na tle współczesnej prozy
- Miron nadaje - recenzja książki
- "Chamowo" - fragment książki
"'Chamowo' czyta się jak powieść. Z rozbudowanymi opisami, bogatą akcją – nieustanne podróże po bliższej i dalszej okolicy – i wyrazistymi bohaterami. Ten sam krąg przyjaciół, dwór Mirona, pojawia się w filmie Andrzeja Barańskiego 'Parę osób, mały czas', też opowiadającym o latach 70. Tu każda z postaci jest wyrazista: Agnieszka w wymyślnych sukniach albo 'na byle jak', Anula z ciasnym, ciemnym warkoczem, Tadek w piaskowym fifraku, Ada w kołdrze, Berbera w kapeluszach, pies jako król Jan Kazimierz i kot Eskich" - pisała o książce Justyna Sobolewska
***
2. Wasilij Grossman, Życie i los, przeł. Jerzy Czech, W.A.B. Zakazana w Związku Radzieckim i cudem ocalona przed zniszczeniem epopeja stalingradzka Grossmana słusznie była porównywana do „Wojny i pokoju” Tołstoja.
- "Życie i los" - recenzja książki
"To wielka powieść. Nie dlatego, że ma bez mała tysiąc stron. Ale dlatego, że słusznie porównano ją z 'Wojną i pokojem' Tołstoja. Mowa o wielkiej epopei stalingradzkiej Wasilija Grossmana 'Życie i los'.