Historycznie wspólną cechą Skandynawów jest umiejętność podbijania. Dziś wydaje się, że zmieniły się tylko cele i sposoby tego podboju – kraje regionu, zarobiwszy na ropie czy nowych technologiach, stawiają na ekspansję kulturalną. A ponieważ tradycyjnie nieźle im idzie w dziedzinie muzyki – na różnorodny miejscowy folklor nałożyły się przez lata wpływy przyjeżdżających tu amerykańskich bardów (Lee Hazlewood w Sztokholmie) i jazzmanów (Dexter Gordon w Kopenhadze), brytyjskich punkowców (Sex Pistols w Oslo), a zapalnikiem okazały się potężne sukcesy eksportowe (szwedzka Abba, norweskie A-ha) – to ją prezentują w pierwszej kolejności. Pięć skandynawskich potęg to co prawda ścisła czołówka najbogatszych krajów Europy, ale w sumie mają ledwie 25 mln mieszkańców, lepiej więc połączyć rynki. W ten sposób powstała wręczana po raz pierwszy 18 lutego Nordic Music Prize.
To zupełnie nowy typ nagrody. W pięciu krajach – Danii, Finlandii, Islandii, Norwegii i Szwecji – wybrani dziennikarze tworzą listy najciekawszych premier płytowych danego roku. Typy są poddawane głosowaniu i powstaje lista 12 panskandynawskich nominacji. Tę dostaje pod głosowanie międzynarodowe jury, w którym jedyny reprezentant krajów nordyckich to dziennikarz Andres Lokko – szwedzki ekspat mieszkający na Wyspach Brytyjskich.
Zagraniczni goście nie potrzebowali w tym roku wprowadzenia w świat muzyki skandynawskiej, bo wśród nominowanych znaleźli znajome nazwy i nazwiska. Wokalistkę Robyn, która z powodzeniem rywalizowała muzycznie z Lady Gagą i ma na koncie nominację do brytyjskich Brit Awards i amerykańskich Grammy.