Przed nami XXXII Warszawskie Spotkania Teatralne (24 marca – 3 kwietnia), przegląd najważniejszych i najgłośniejszych przedstawień poprzedniego sezonu, jednocześnie reprezentacja głównych tematów nurtujących ostatnio polski teatr. I tak gros spektakli odnosi się do ożywionej przez katastrofę smoleńską dyskusji o wizji polskiej historii i skomplikowanych, chorych relacjach między naszą teraźniejszością a przeszłością (genialny „Utwór o matce i ojczyźnie” w reż. Jana Klaty z wrocławskiego Teatru Polskiego, „Mickiewicz. Dziady. Performance” w reż. Pawła Wodzińskiego z bydgoskiego Polskiego, „Pan Tadeusz, czyli Ostatni Zajazd na Litwie” w reż. Mikołaja Grabowskiego ze Starego Teatru w Krakowie i „III Furie” w reż. Marcina Libera z Teatru im. Modrzejewskiej w Legnicy). Duet Monika Strzępka i Paweł Demirski wybiega z kolei w niedaleką przyszłość, badając na podstawie Euro 2012 stan polskiej demokracji („Tęczowa Trybuna 2012”, Teatr Polski we Wrocławiu). „Wielki Gatsby” w reż. Michała Zadary (Teatr Polski w Bydgoszczy) to także aktualna, rozbuchana, wystawna opowieść o złudzie i kłamstwach kapitalizmu.
Ważnym tematem jest kobiecość analizowana na różne sposoby przez Wojtka Klemma („Judyta” ze szczecińskiego Teatru Współczesnego), Weronikę Szczawińską („Jak być kochaną”, Bałtycki Teatr Dramatyczny w Koszalinie) i Wiktora Rubina („Joanna Szalona; Królowa”, Teatr im. Żeromskiego w Kielcach). O rosnącej sile teatru familijnego świadczy ciekawy, bogaty program małych WST (w ubiegłym roku były przebojem festiwalu), a o rozwoju teatru tańca – osobny, choć na razie nieduży, blok spektakli tanecznych.
Szczegóły: www.warszawskie.org