Osoby czytające wydania polityki

„Polityka”. Największy tygodnik w Polsce.

Wiarygodność w czasach niepewności.

Subskrybuj z rabatem
Kultura

O dwóch nietakich

Fascynujaca biografia Beksińskich

Zdzisław Beksiński, 1999 r. Zdzisław Beksiński, 1999 r. Piotr Małecki / Forum
Podwójna biografia Beksińskich to książka o tym, jak po śmierci dwóch bardzo znanych postaci łatwiej dostrzec w nich żywych ludzi.
Tomasz Beksiński jako Nosferatu, 1994 r.Sławomir Kamiński/Agencja Gazeta Tomasz Beksiński jako Nosferatu, 1994 r.

Ulubiony napój? Ciepła krew i zimna coca-cola. Tomasz Nosferatu Beksiński dość nieoczekiwanie odpowiedział na list z propozycją wypełnienia ankiety czytelniczej amatorskiego muzycznego pisma „Off”, które wydawałem w latach 90. „Postanowiłem – jako że mam lekkiego zajoba – wypełnić Waszą ankietę i ją wysłać” – napisał. Można w niej było błysnąć dowcipem i opisać, poza ulubionymi płytami, swoje wampirze cechy. Towarzyszący jej list, który przyszedł w maju 1995 r., podpisany był po prostu Nosferatu. Został napisany na maszynie, co przeczyło teorii o tym, że Beksiński afiszował się wprawdzie z niechęcią do komputerów, ale tak naprawdę miał Macintosha ukrytego w meblościance. Potwierdzał za to, że w kreowaniu się na wampira dziennikarz był konsekwentny.

Po przeczytaniu nowej książki Magdaleny Grzebałkowskiej zrozumiałem, że ten kwestionariusz wypełnił nie z sympatii dla pisma, tylko właśnie ze względu na „zajoba”: musiał informować świat o tym, co lubi, a czego nie. To był rodzaj nerwicy natręctw, który zresztą przy okazji sprawiał, że był ciekawy i kontrowersyjny, charakterystyczny jako radiowiec.

Nieustającą ankietą był cały cykl jego pisanych pod koniec życia felietonów dla magazynu „Tylko Rock”, z których Grzebałkowska błyskotliwie buduje cały rozdział książki, „Niepełną listę rzeczy, których Tomasz Beksiński nienawidzi”. Ciepła cola, komputery, Kościół, podróże, rap, sport i tak dalej. Jego niechęci do kobiet (dużo materiału źródłowego) poświęca oddzielny rozdział.

Tomasz – radiowiec, tłumacz filmów o Bondzie i skeczy grupy Monty Pythona, syn znanego malarza Zdzisława Beksińskiego – był ważną częścią muzycznego krajobrazu lat 90.

Polityka 8.2014 (2946) z dnia 18.02.2014; Kultura; s. 82
Oryginalny tytuł tekstu: "O dwóch nietakich"
Reklama