Międzynarodowe Biennale Plakatu w Warszawie obchodzi 50-lecie. Co przy tej okazji fetujemy: artystycznego nieboszczyka czy prężącego muskuły reprezentanta świata sztuki?
Ortodoksyjny miłośnik gatunku, przyzwyczajony do plakatu rozciągniętego od secesyjnych esów-floresów Alfonsa Muchy po erotyki Starowieyskiego i smuteczki Stasysa, może właściwie układać klepsydrę. Jego idol rzeczywiście poległ – ów tradycyjny plakat, pełen aluzji i symboli, projektowany przez gwiazdy gatunku, drukowany w tysiącach egzemplarzy, rozklejany na murach, szlachetny, typograficznie wzorcowy, malarsko bezbłędny. Dzieło słynnej przez kilka dekad polskiej szkoły plakatu.
Polityka
24.2016
(3063) z dnia 07.06.2016;
Kultura;
s. 90
Oryginalny tytuł tekstu: "Plakat na komórkę"
