Inaugurację Den Internasjonale Fosse Festivalen 2019 stanowiła mistrzowska „Trylogia”, z ogromnym sukcesem wystawiona na scenie głównej przez reżysera o międzynarodowej sławie, Belga Luka Percevala. To sztuka reżyserska tym większa, że Belg wystawił „Trylogię” w języku oryginalnym, dość hermetycznym nowonorweskim. Jak zresztą sam podkreślał, unikalność Fosse’a polega na stworzeniu języka dla niewysłowionego. Tymczasem publiczność nagrodziła spektakl deszczem niekończących się oklasków na stojąco.
Tu istotna uwaga – Norwegia ma dwa języki oficjalne, oba nauczane w szkołach, jeden jest dominujący na co dzień, a drugi wywodzi się z językowych korzeni, co w nim słychać – i to ten ma nazwę nowonorweskiego. A Fosse zawsze pisze w tym języku, przy tym prowadzony przez wybitnego znawcę profesji teatralnej Erika Ulfsby Det norske Teatret, w którym zorganizowany jest Festiwal, zawsze wystawia w języku nynorsk (nowonorweskim).
Kandydat do Nobla spaceruje po ulicach
Okoliczność jest szczególna. Prasa norweska rozpisuje się nad niezwykłością tego, że ulicami chodził żywy kandydat do Nagrody Nobla, co już samo w sobie byłoby warte uczczenia. Dla sztuk Fossego zostały udostępnione wszystkie sceny Teatr Norweski. Pokazano gościnne występy z kraju i zagranicy, obyły się odczyty, debaty i koncerty. Krótko mówiąc – festiwal. Nie tylko zapewnił wspaniałe przeżycia, ale inspirował do dyskusji nad nowoczesnym teatrem i scenografią.
Międzynarodowe wydarzenie teatralne w Oslo
Zjechały się z występami teatry z Francji, Rosji, Japonii oraz Szwecji. Francuzi, w wykonaniu Ex Voto à la lune, wystawili utwór „Kant”, tekst o ośmiolatku i dla ośmiolatków, ale o kilku fundamentalnych zagadnieniach filozoficznych, przy tym tytułowy Kant występuje w obu znaczeniach – jako widmo krawędzi świata oraz jako nazwisko filozofa panującego nad wyzwaniem.