1. Death Stranding, Kojima Productions.
Hideo Kojima o przyszłości, w której zdziesiątkowana ludzkość stawia czoło wyzwaniom większym niż śmierć. Intrygująca wizja, niezwykła lekcja empatii i współpracy.
2. Days Gone, Bend Studio.
Brutalny świat po apokalipsie kontra dwaj swobodni jeźdźcy na motorach, dla których przyjaźń i lojalność są powodem, by walczyć o kolejny dzień. Brawa za zaskakująco przekonujące (nie)realia, relacje bohaterów, spójność rozgrywki z narracją.
3. Disco Elysium, ZA/UM.
Podstarzały detektyw prowadzi śledztwo, czyli jak karelsko-estoński artysta Robert Kurvitz balansuje na pograniczu gry RPG, eseju filozoficznego, rozprawki społeczno-politycznej i animowanej powieści interaktywnej.
4. Control, Remedy.
Kim jest Jesse Faden? Co przywiodło ją do niewidzialnej dla zwykłych ludzi kwatery tajnej agencji rządowej, której pracownicy lewitują nieprzytomni w powietrzu? Zajmująca, świetnie rozpisana opowieść.
5. Sekiro: Shadows Die Twice, FromSoftware.
Twórcy fenomenalnych gier z serii „Dark Souls” tym razem zapraszają do prastarej, magicznej Japonii. Też jest trudno, a nawet bardzo trudno, i też satysfakcja z sukcesu jest nagrodą, o którą warto się bić.
6. Star Wars. Jedi: Upadły zakon, Respawn Entertainment.
Po zwycięstwie Imperium jeden z ostatnich ocalałych Jedi ucieka przed nasłanymi przez Dartha Vadera zabójcami. I podejmuje się misji, której stawką jest przyszłość zakonu Jedi. Najlepsza od dawna gra w świecie „Gwiezdnych wojen”.
7. Metro Exodus, 4A Games.
Najnowsza gra inspirowana postapokaliptycznymi powieściami Dmitrija Głuchowskiego o niedobitkach moskwiczan żyjących w tunelach metra zaprasza dla odmiany w podróż pociągiem po upadłej Rosji. Par excellence haust świeżego powietrza.
8. The Outer Worlds, Obsidian Entertainment.
Tułaczka po obcych planetach, czarny humor, karykaturalni bohaterowie, miła dla oka retrofuturystyczna scenografia, dużo złośliwości pod adresem wszechpotężnych korporacji, niewątpliwie z inspiracją z planety Ziemia. Doceńmy te szpile.
9. Bloodstained: Ritual of the Night, ArtPlay.
Koji Igarashi, współtwórca modelowej platformówki „Castlevania: Symphony of the Night” (1997), powrócił z grą, której nazwa jednoznacznie wskazuje na pochodzenie. Renesans klasyki w dobrym stylu.
10. Devil May Cry 5, Capcom.
Udany powrót i gratka dla miłośników serii, ceniących owe gry za rozbudowany system walki, rzetelnie premiujący tych, którzy włożyli wiele wysiłku w szlifowanie wszystkich możliwych sztychów i rozwiązań taktycznych.