Ole Michael Selberg, budowniczy mostów między naszymi krajami, zmarł 10 grudnia 2021 r. w wieku 83 lat. Silnie związany z polską kulturą, wiele zrobił dla rozbudzenia w Norwegii zainteresowania jej literaturą. Natomiast jego opus magnum jest i pozostanie „Wielki słownik norwesko-polski” (Stor norsk-polsk ordbok) z 2017 r. Liczy 1503 strony, zawiera 72 tys. haseł, ukazał się także w Polsce. Pracował nad nim ponad 20 lat, a wersję elektroniczną opracował sam.
Wstęp do polskiej literatury
Znaliśmy się pół wieku i wzajemnie sobie pomagaliśmy. Pisałam o Nim w książce „Sercem w dwóch krajach” (2011), skąd zaczerpnęłam wiele faktów do tego wspomnienia. Selberg studiował w USA, Oslo, Berlinie, a także w Warszawie (w latach 1963–69). Wykładał na polonistyce w Oslo i pracował jako tłumacz dla MSZ. Dwa lata był lektorem norweskiego na uniwersytecie w Poznaniu, następnie odbył studia magisterskie w Oslo (z rosyjskim i łaciną), wykładał język polski i literaturę na wydziale Słowiańsko-Bałkańskim w Blindern. To był prawdziwy polyhistor, człowiek wielkiej wiedzy, ekspert w wielu dyscyplinach.
Pisał i tłumaczył z dużym wyczuciem spraw. W 1972 r. ukazały się „Polske noveller” („Polskie nowele”), zbiór dzieł ważnych pisarzy okresu powojennego – niemal jak wprowadzenie do polskiej literatury w Norwegii. W książce są znakomite nazwiska, m.in. Janusz Głowacki, Marek Nowakowski, Jerzy Gierałtowski, Kazimierz Orłoś, Wojciech Żukrowski, Jarosław Iwaszkiewicz, Tadeusz Różewicz, Jerzy Andrzejewski, Marian Brandys czy