Powtarzając się i kręcąc z roku na rok coraz bardziej puste komedie, Allen przekonał się, że wszystkiemu winien jest on sam. Fot. GAMMA / BEW
Allen wielokrotnie zapowiadał, że kiedy zmęczy go już robienie filmów i nie będzie miał motywacji, by stawać przed i za kamerą, przejdzie na emeryturę i zacznie pisać książki. Ten czas nieubłaganie się zbliża. 73-letni komik, choć nadal w pełni sił twórczych, coraz rzadziej pokazuje się na ekranie w roli, z której go najlepiej pamiętamy: wiecznie sfrustrowanego nowojorczyka, zabawnie komentującego swoje seksualne obsesje. Względnie neurotyka bezlitośnie obnażającego jałowe próby dotarcia do – jak to zgrabnie ujął w wydanym właśnie zbiorku mikroopowiadań „Czysta anarchia” – pełni źródła objawienia.
Odkąd wyprowadził się z Manhattanu, zamieszkał w Londynie i regularnie zaczął kręcić filmy w Europie, woli pozostawać w cieniu. Jeśli już siebie obsadza, to najwyżej w drugim szeregu, w epizodach. Naturalnie nie w charakterze użalającego się nad sobą posmutniałego nieudacznika, tylko tryskającego energią i pomysłami mentora, przewodnika zagubionych, perwersyjnych owieczek. Takich na przykład jak zniewalająca urokiem i seksapilem Scarlett Johansson.
Wyrafinowane poczucie humoru Allena, z precyzją tropiącego w kinie własne kompleksy i absurdy świata, ostatnio trochę go niestety zawodziło. Dowodem spektakularna klapa „Scoop – Gorący temat”, błahostki, w której zagrał magika o pseudonimie Wielki Splendini.