Po Polańskim Holland
Recenzja serialu: „Dziecko Rosemary”, reż. Agnieszka Holland
27 kwietnia 2015
Opowieść o pokusach współczesnego świata i cenie, jaką trzeba zapłacić za szybki w nim sukces.
Ekranizacja z 1968 r. powieści Iry Levina „Dziecko Rosemary” – w reż. Romana Polańskiego – przeszła do historii filmowego horroru. Serialowa czteroczęściowa adaptacja – powieści Iry Levina, której ekranizacja w reż. Romana Polańskiego z 1968 r. przeszła do historii filmowego horroru. Serial Agnieszki Holland, współtwórczyni kina moralnego niepokoju, wciąż zainteresowanej motywacjami ludzkich poczynań, nie jest horrorem. Znikła też warstwa metafizyczna i szaleństwo filmu Polańskiego. Zostaje realistyczna (z grubsza) opowieść o pokusach współczesnego świata i cenie, jaką trzeba zapłacić za szybki w nim sukces. Rosemary XXI w. gra z sukcesem czarnoskóra Zoe Saldana.
Dziecko Rosemary, emisja: Lifetime, w piątki, od 1 do 22 maja, godz. 21.00
Polityka
18.2015
(3007) z dnia 27.04.2015;
Afisz. Premiery;
s. 93
Oryginalny tytuł tekstu: "Po Polańskim Holland"
