Recenzja serialu: „Dom z papieru 3”, reż. Álex Pina

„Dom z papieru” to jeden z tych seriali, których nie trzeba oglądać, żeby wiedzieć, że istnieją.

„Dom z papieru” to jeden z tych seriali, których nie trzeba oglądać, żeby wiedzieć, że istnieją. Akcja marketingowa 3. sezonu hiszpańskiej produkcji Netflixa obejmowała nie tylko – jak poprzednich – oplakatowanie największych budynków w miastach, ale też np. trzech hiszpańskojęzycznych piłkarzy Piasta Gliwice, którzy udzielili wywiadu jednemu z serwisów sportowych w kostiumach bohaterów serialu: czerwonych kombinezonach i maskach z twarzą Salvadora Dalego. Ale najgłośniej było w Krakowie, gdzie magistrat policzył Netflixowi 274 zł za dwa tygodnie eksponowania wielkiej maski Dalego (z napisem „Kradzież to prawdziwa sztuka”) na Rynku, tuż obok słynnej „głowy” Mitoraja.

Dom z papieru 3 (La Casa de Papel 3), Netflix, 8 odc.