Recenzja serialu: „Perry Mason 2, scen. i reż. Michael Begler i Jack Amiel

Pierwszy sezon „Perry’ego Masona” był sporym zaskoczeniem dla fanów kryminalnej serii o charyzmatycznym i eleganckim prawniku z Los Angeles, opisanym w 80 powieściach przez Erle’a Stanleya Gardnera.

Pierwszy sezon „Perry’ego Masona” był sporym zaskoczeniem dla fanów kryminalnej serii o charyzmatycznym i eleganckim prawniku z Los Angeles, opisanym w 80 powieściach przez Erle’a Stanleya Gardnera. Tytułowemu bohaterowi w wykonaniu Matthew Rhysa daleko bowiem było nie tylko do elegancji, ale także do prawa – zaczynał jako skrzyżowanie paparazzo z prywatnym detektywem, a jego życie prywatne przypominało jego garderobę, w którą zdarzało mu się zaopatrywać w kostnicy. Walorami serii, obok gry Rhysa, były rozmach, z jakim odtworzono Los Angeles lat 30. XX w., i klimat neo-noir w wersji brutalnej (z naciskiem na mizoginię), wadą – schematy narracyjne.

Perry Mason 2, twórcy serii: Michael Begler i Jack Amiel, 8 odc., HBO Max