Czcij ojca swego

Recenzja filmu: „Brat”, reż. Maciej Sobieszczański

2 grudnia 2025

„Brat”, reż. Maciej Sobieszczański Łukasz Bąk

Można by rzec: kino moralnego niepokoju w pełnej krasie, ale to krzywdzące uproszczenie.

Można by rzec: kino moralnego niepokoju w pełnej krasie, ale to krzywdzące uproszczenie. Sposób prowadzenia ruchliwej kamery, jakby śledzącej poczynania rodziny trzymanej żelazną ręką przez niewidocznego ojca tyrana, wskazuje na precyzję realizatorów świadomie korzystających z doświadczeń kina braci Dardenne. W istocie „Brat” także jest rodzinnym moralitetem, mocno zakorzenionym w patriarchalno-katolickiej Polsce, cierpiącej z powodu nieprzepracowania tradycyjnego modelu opartego na męskim autorytecie i brutalnej sile. Maciej Sobieszczański dozuje napięcie, budując gęstniejącą atmosferę zastraszenia i osaczenia.

Brat, reż. Maciej Sobieszczański, prod. Polska, 100 min, w kinach od 5 grudnia

Polityka 49.2025 (3543) z dnia 02.12.2025; Afisz. Premiery; s. 67

Oryginalny tytuł tekstu: "Czcij ojca swego"

film

Janusz Wróblewski

Krytyk i publicysta z „Polityką” związany od 2001 r. Autor książek o tematyce filmowej. Ostatnio wydał „Reżyserów”, za którą otrzymał nagrodę ZAiKS-u im. K.T. Toeplitza. Wcześniej pracował m.in. w „Kinie”, „Życiu Warszawy”, „Machinie”. Przez wiele lat pełnił funkcję rzecznika prasowego Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W latach 90. kierował telewizyjnym Pegazem. Członek jury FIPRESCI m.in. na festiwalach w Cannes, Wenecji, Toronto. W 2005 r. odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.