Nie gazrurką, to tasakiem

Recenzja gry: „Dying Light”

24 lutego 2015

Jeśli ktoś gustuje w tego typu ogródku jordanowskim, będzie się bawił świetnie.

Polski Techland, autor światowego przeboju „Dead Island”, stracił prawo do tej marki, ale nie zrezygnował z zarabiania na grach o zombie. „Dying Light” to także walka o przetrwanie na terytorium opanowanym przez monstra, które kiedyś były ludźmi. Jak nie gazrurką zombiaka przez łeb, to tasakiem, a jak są w kupie, to najlepiej podsmażyć koktajlem Mołotowa. Różnice wobec „Dead Island”?

Dying Light, Techland, Warner, Xbox One, X360, Windows, PS4, PS3

Polityka 9.2015 (2998) z dnia 24.02.2015; Afisz. Premiery; s. 77

Oryginalny tytuł tekstu: "Nie gazrurką, to tasakiem"

gry wideo

Olaf Szewczyk

Dziennikarz – początkowo z przypadku, z czasem z przekonania. Publikował w „Gazecie Wyborczej” i „Kulturze” (piątkowym magazynie „Dziennika”), obecnie pisze do „Polityki”. Ostatnimi laty szefował działom naukowo-technologicznym „Przekroju” i „Wprost”. Współredaguje stronę JawneSny.pl poświęconą kulturze gier wideo. Chciałby zostać hakerem włamującym się w imię sprawiedliwości społecznej na konta dyrektorów światowych banków, ale – nad czym ubolewa – nie ma wystarczających umiejętności.