Ogrom uproszczeń

Recenzja gry: „Dragon Age: Inkwizycja”

24 lutego 2015

Gra uwodzi ogromem świata i liczbą oczekujących w nim przygód, ale rozczarowuje brakiem rzeczywistych wyzwań i licznymi uproszczeniami.

Postrzegany jako najgroźniejszy rywal „Wiedźmina 3” (za sprawą opóźnienia polskiego tytułu do konfrontacji nie doszło) trzeci już „Dragon Age” w oczach wielu okazał się najlepszą grą minionego roku, ale nie podzielamy entuzjazmu. Owszem, „DA: Inkwizycja” jest summa summarum udaną, wręcz efektowną produkcją rozrywkową, lecz w gatunku RPG to dreptanie w miejscu, jeśli nie krok wstecz.

Dragon Age: Inkwizycja, BioWare, EA, Windows, Xbox One, X360, PS3, PS4

Polityka 9.2015 (2998) z dnia 24.02.2015; Afisz. Premiery; s. 77

Oryginalny tytuł tekstu: "Ogrom uproszczeń"

gry wideo

Olaf Szewczyk

Dziennikarz – początkowo z przypadku, z czasem z przekonania. Publikował w „Gazecie Wyborczej” i „Kulturze” (piątkowym magazynie „Dziennika”), obecnie pisze do „Polityki”. Ostatnimi laty szefował działom naukowo-technologicznym „Przekroju” i „Wprost”. Współredaguje stronę JawneSny.pl poświęconą kulturze gier wideo. Chciałby zostać hakerem włamującym się w imię sprawiedliwości społecznej na konta dyrektorów światowych banków, ale – nad czym ubolewa – nie ma wystarczających umiejętności.