Ssąc i gryząc

Recenzja gry: „Vampyr”

31 lipca 2018

Niebanalne podejście do zgranego motywu, warto spróbować.

Londyn mglisty bardziej niż zwykle. Pechowy dżentelmen, wróciwszy z okopów I wojny światowej, ukąszony przez wampira, sam zaczyna łaknąć krwi. Zaczynamy od dramatu, czyli absolutnego zaćmienia woli i zagryzienia siostry, potem napięcie rośnie. Główny dylemat polega na tym, że możemy osunąć się w otchłań zła – co kusi – lub starać się zachowywać przyzwoicie, przynajmniej na tyle, na ile pozwalają niełatwe okoliczności.

Vampyr, Dontnod Ent., Cenega, Windows, PlayStation 4, Xbox One

Polityka 31.2018 (3171) z dnia 31.07.2018; Afisz. Premiery; s. 75

Oryginalny tytuł tekstu: "Ssąc i gryząc"

gry wideo

Olaf Szewczyk

Dziennikarz – początkowo z przypadku, z czasem z przekonania. Publikował w „Gazecie Wyborczej” i „Kulturze” (piątkowym magazynie „Dziennika”), obecnie pisze do „Polityki”. Ostatnimi laty szefował działom naukowo-technologicznym „Przekroju” i „Wprost”. Współredaguje stronę JawneSny.pl poświęconą kulturze gier wideo. Chciałby zostać hakerem włamującym się w imię sprawiedliwości społecznej na konta dyrektorów światowych banków, ale – nad czym ubolewa – nie ma wystarczających umiejętności.