Współczująca wyobraźnia

Recenzja książki: W.G. Sebald, „Campo santo”

2 września 2014

Wszystkie książki Sebalda były znakiem oporu przeciwko takiej wizji. Żal, że nie będzie już następnych.

Większość z tego, z czym się stykamy w nowszej literaturze, już po paru latach traci smak” – pisze W.G. Sebald w ostatniej niedokończonej książce „Campo santo”. Pisarz zginął w wypadku samochodowym w 2001 r. Natomiast jego książki z czasem zupełnie smaku nie tracą, przeciwnie, porażają nadludzko wytężoną uwagą i wrażliwością. Nie godził się z zacieraniem pamięci, a miał wrażenie, że tak dzieje się w powojennych Niemczech. Dlatego w 1970 r. wyjechał do Anglii. (...)

W.G. Sebald, Campo santo, przeł. Małgorzata Łukasiewicz, WAB, Warszawa 2014, s. 256

Książka do kupienia w sklepie internetowym Polityki.

Polityka 36.2014 (2974) z dnia 02.09.2014; Afisz. Premiery; s. 72

Oryginalny tytuł tekstu: "Współczująca wyobraźnia"

W.G. Sebald

Justyna Sobolewska

Krytyczka literacka, pisarka i dziennikarka związana z tygodnikiem „Polityka”. Autorka zbioru esejów „Książka o czytaniu” (2012, 2016), wyboru opowiadań Kornela Filipowicza „Moja kochana, dumna prowincja” (2017) i biografii Kornela Filipowicza „Miron, Ilia, Kornel. Opowieść biograficzna o Kornelu Filipowiczu” (2020) nominowanej do Górnośląskiej Nagrody Literackiej „Juliusz”. Współautorka książki „Stówka. Przeczytaj to jeszcze raz” napisanej razem z Anną Dziewit-Meller (2021) i autorka biografii „Jadwiga. Opowieść o Stańczakowej” (2024). W 2025 ukazała się jej „Książka o (nie)czytaniu”. Laureatka PIK-owego Lauru przyznawanego przez Polską Izbę Książki za popularyzację czytelnictwa i Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida za „Jadwigę. Opowieść o Stańczakowej”. Przewodniczy kapitule Nagrody Literackiej m.st. Warszawy.