Recenzja książki: Joanna Bator, „Purezento”

Oszczędna w formie książka jest oszczędna także w treści, przewidywalna i zbudowana ze zbyt oczywistych metafor.

Bezimienna bohaterka nowej powieści Joanny Bator jest osobliwa i nieco neurotyczna. Zależna od innych, nie potrafi pokierować swoim losem. Zamiast ludzkich twarzy widzi głowy zwierząt, zamiast ludzi – ludojadów. To metoda na przetrwanie wobec narastających przeciwności i poczucia straty. Jej chłopak ginie w tragicznych okolicznościach, a przedtem nie dochował jej wierności. Szkółka, w której uczy obcokrajowców języka polskiego, zamyka się z dnia na dzień. Bohaterce pozostaje jedna uparta uczennica, starsza Japonka, za namową której uda się do Tokio i otworzy w życiu całkiem nowy etap.

Joanna Bator, Purezento, Wydawnictwo Znak, Kraków 2017, s. 288

Książka do kupienia w sklepie internetowym Polityki.