Recenzja książki: Aleksander Kaczorowski, „Ota Pavel. Pod powierzchnią”

Biografia jest rzeczowa, czasami demaskatorska, ale też liryczna – i rzecz jasna, piękna, jak chciałby tego Pavel.

To już trzecia biograficzna książka Aleksandra Kaczorowskiego poświęcona wybitnym Czechom (wcześniej opisał Bohumila Hrabala i Václava Havla). Można jednak przypuszczać, że to właśnie napisanie o życiu i twórczości Pavla było zadaniem najtrudniejszym. Po pierwsze – trudno pisać o autorze, który jest powszechnie lubiany, a jego tom opowiadań „Śmierć pięknych saren” to „najbardziej antydepresyjna książka świata”. Jak pisać o autorze najbardziej lirycznej dedykacji w historii („Mamusi, która miała za męża mojego tatusia”), by nie popaść w łzawy ton? Na biografa czeka jednak dodatkowa pułapka – Pavel był autorem dość tajemniczym, całe życie się wymykał. Choć był synem Żyda, uniknął w czasie okupacji losu ojca i dwóch starszych braci, którzy trafili do obozów koncentracyjnych. Po wojnie został komunistą, miał na swoim koncie takie utwory jak „Róże dla Stalina”. 

Aleksander Kaczorowski, Ota Pavel. Pod powierzchnią, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2018, s. 328

Książka do kupienia w sklepie internetowym Polityki.