W ostatnim tomie „tetralogii żywiołów Saszy Załuskiej” wszystko miało się wyjaśnić. Niestety, nic się nie wyjaśnia – albo, można powiedzieć, że wyjaśnia kilka razy i nic się ze sobą nie zgadza, a co gorsza także z poprzednimi częściami cyklu. Każda z tych książek jest przegadana, ale z poprzednich tomów coś jednak zostaje: z „Pochłaniacza” piętrowa historia romansowo-kryminalna, z „Okularnika” uczciwa opowieść o pogromie dokonanym przez ludzi Romualda Rajsa „Burego” (ta historia zresztą dotyczy rodziny Bondy), z „Lampionów” – koloryt lokalny Łodzi. Z „Czerwonego pająka” pozostanie jedynie popularna wśród prawicy teoria spiskowa, a nawet dwie: jedna o ścisłym powiązaniu gangsterów, esbeków, policji i polityków, druga – że to CIA z Rosją wybrały nam władze III RP, w tym prezydenta-figuranta.
Katarzyna Bonda, Czerwony pająk, Wydawnictwo Muza, Warszawa 2018, s. 816