Końce świata

Recenzja książki: Salcia Hałas, „Potop”

2 kwietnia 2019

Historia nie ma żadnej fabularnej dynamiki, obraca się wokół mikrohistorii z życia bohaterek ujętych w balladowo-prorocką opowieść

Druga książka Salci Hałas, laureatki Nagrody Gdynia za „Pieczeń dla Amfy”, przenosi czytelnika w miejsca podobne – tam był gdyński Falowiec, tu budynek zwany Pekinem i znowu trzy kobiety, które opowiadają swoje historie. Tyle że jest to poemat prozą i to, niestety, nieprzekonujący. Wybór poematu wytłumaczony został w taki sposób, że narratorka, pani Halina, jest chora na płuca i ma krótki oddech, stąd krótki wers. Całości brakuje jednak przed wszystkim rytmu, który niósłby tę opowieść. A ponieważ go nie ma, to historia o katastrofie i o małych katastrofach staje się po prostu monotonna.

Salcia Hałas, Potop, W.A.B., Warszawa 2019, s. 240

Polityka 14.2019 (3205) z dnia 02.04.2019; Afisz. Premiery; s. 76

Oryginalny tytuł tekstu: "Końce świata"

Justyna Sobolewska

Krytyczka literacka, pisarka i dziennikarka tygodnika „Polityka”. Autorka zbioru esejów „Książka o czytaniu” (2012, 2016), wyboru opowiadań Kornela Filipowicza „Moja kochana, dumna prowincja” (2017) i biografii Kornela Filipowicza „Miron, Ilia, Kornel. Opowieść biograficzna o Kornelu Filipowiczu” (2020). Współautorka książki „Stówka. Przeczytaj to jeszcze raz” napisanej z Anną Dziewit-Meller (2021). Laureatka PIK-owego Lauru przyznawanego przez Polską Izbę Książki za popularyzację czytelnictwa w kategorii mediów drukowanych. Przewodniczy kapitule Nagrody Literackiej m. st. Warszawy, zasiada w jury Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza oraz Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Mieszka w Warszawie.