Pustelnicy literatury
Recenzja książki: Ryszard Przybylski, Tadeusz Różewicz, „Listy i rozmowy 1965–2014”
Wychodzi teraz sporo korespondencji pisarzy, ale ten tom jest czymś więcej, nie tylko dlatego, że jest tak obszerny – oprócz listów są i zapisy spotkań, rozmowy, a wszystko starannie opracowane przez Krystynę Czerni. Także dlatego, że to książka całościowa, pokazująca trwający latami dialog dwu intelektualistów krążący wokół ważnych dla nich tematów – milczenia, rozpaczy, roli poety, Mickiewicza, wiary i niewiary w Boga. Właściwie nie ma tu konwencjonalnych wiadomości, niewiele żartów, sporo o chorobach, ale brzmi ta korespondencja jak nieprzerwana rozmowa dwu pustelników, którzy tylko ze sobą mogą rozmawiać o życiu wewnętrznym (choć złośliwości o życiu literackim też są). I obaj są różni i właściwie nigdy do końca nie zgadzają się: Różewicz antyklerykał, czytający Ewangelię, ale nieufny wobec łatwej metafizyki.
Ryszard Przybylski, Tadeusz Różewicz, Listy i rozmowy 1965–2014, opr. Krystyna Czerni, Wydawnictwo Sic!, Warszawa 2019, s. 610