Pikantna nijakość
Recenzja książki: Naomi Novik, „Głęboko pogrzebany i inne opowiadania”
Naomi Novik należy do najchętniej czytanych współczesnych autorek fantasy. Tom opowiadań daje niezły przegląd jej twórczych zainteresowań, być może nawet pozwala zrozumieć fenomen jej popularności, choć nowych czytelników pewnie jej nie przysporzy. To zbiór kierowany do wiernej publiczności, na dodatek raczej bezkrytycznej, bo to rzecz bardzo nierówna. W najgorszych momentach Novik mechanicznie powtarza sprawdzone pomysły, jak w „Vici” oraz „Smokach i manierach”, nawiązujących do powieściowego cyklu „Temeraire” o smokach podczas wojen napoleońskich (to drugie opowiadanie jest przy okazji trawestacją „Dumy i uprzedzenia”), czy w „Po godzinach” – dla odmiany odwołującym się do cyklu „Sholomance” – które bardziej przypomina średnio udane fan fiction niż prozę doświadczonej autorki.
Naomi Novik, Głęboko pogrzebany i inne opowiadania, przeł. Zbigniew A. Królicki, Rebis, Poznań 2025, s. 440