Muzyka

Czysty talent

Recenzja płyty: Lorde, „Pure Heroine”

materiały prasowe
Kompromis między muzyką do słuchania w radiu i do tańca.

Nowa bohaterka popu porzuciła długie nazwisko (Ella Maria Lani Yelich-O’Connor) dla pseudonimu Lorde, a za to wielki świat bardzo szybko (ma 17 lat) wydobył ją z kraju, który wydaje się w muzyce rozrywkowej raczej prowincją (Nowa Zelandia). Trudno uwierzyć w dużą świadomość muzyczną u tak młodej osoby, ale skoro stoi za nią lokalny 30-letni producent Joel Little, w wielkim świecie nieznany, to najwidoczniej głównym czynnikiem był talent. Album „Pure Heroine”, który podbija amerykańską listę bestsellerów i właśnie ukazał się w Polsce, tylko to potwierdza. Lorde wydaje się na nim kimś pomiędzy następczynią nostalgicznej Lany Del Rey (którą przypomina warunkami głosowymi) a konkurentką dla Aluny Francis z modnego elektronicznego duetu AlunaGeorge. I jest to pod każdym względem rozsądny kompromis między muzyką do słuchania w radiu i do tańca, przynoszący kilka zaskakująco wręcz dobrych piosenek („Ribs”, „Team”). Pozostawia nadzieję na to, że ta nastolatka tytułową heroiną zostanie na dłużej.

 

Lorde, Pure Heroine, Universal

Polityka 48.2013 (2935) z dnia 26.11.2013; Afisz. Premiery; s. 89
Oryginalny tytuł tekstu: "Czysty talent"
Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Kraj

Śledztwo „Polityki”. Białoruska opozycjonistka nagle zniknęła. Badamy kolejne tropy

Anżelika Mielnikawa, ważna białoruska opozycjonistka, obywatelka Polski, zaginęła. W lutym poleciała do Londynu. Tam ślad się urwał. Udało nam się ustalić, co stało się dalej.

Paweł Reszka, Timur Olevsky, Evgenia Tamarchenko
06.05.2025
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną