Recenzja płyty: White 2115, „Pretty Boy”

Bohater z Drużyny 2115, czołowego środowiska młodego polskiego rapu – nieschodzącego ze szczytów list przebojów – na solowej płycie brzmi, jakby ktoś cofnął nas w czasie do lat 90.

Bohater z Drużyny 2115, czołowego środowiska młodego polskiego rapu – nieschodzącego ze szczytów list przebojów – na solowej płycie brzmi, jakby ktoś cofnął nas w czasie do lat 90. Niby to scena hiphopowa, a ten charakter miłosnych wyznań kojarzy się ze stareńką formułą rockowej ballady. I gdyby zignorować wulgaryzmy, mielibyśmy teksty w stylu IRA: „Podzielę z tobą, mała, mój cały świat/Zakocham na nowo, powtórzę pierwszy raz”. Z dość naiwną i raczej anachroniczną wizją miłości, a przy tym z fragmentami zabawnymi niekoniecznie w sposób zamierzony („Myślałem, że to przyjechała pizza/A to ciebie mi przywiozła winda”).

White 2115, Pretty Boy, SBM