Muzyka

Ton, który koi

Recenzja płyty: Alabaster DePlume, „A Blade Because A Blade Is Whole”

materiały prasowe
DePlume jest może niedbały i prostolinijny, ale bezpretensjonalny.

Angielski saksofonista, poeta i wokalista zaczął większą karierę późno – w okolicach czterdziestki, a przy tym w okolicach światowej pandemii. To nie bez znaczenia. Muzyków, głównie z kręgu świetnej dziś brytyjskiej sceny jazzowej, zebrał dzięki umiejętności współpracy, ale przyciąga dziś do niego to, co już w sobie miał – dar szkicowania lekkich saksofonowych melodii z mocnym wibratem, niczym u Etiopczyka Gétatchèw Mèkuryi, a przede wszystkim kojący, uspokajający ton.

Alabaster DePlume, A Blade Because A Blade Is Whole, International Anthem

Polityka 12.2025 (3507) z dnia 18.03.2025; Afisz. Premiery; s. 115
Oryginalny tytuł tekstu: "Ton, który koi"
Reklama