Recenzja płyty: Błażej Król, „Popiół”

Na ósmej solowej płycie Błażej Król wychodzi ze strefy komfortu, ale nie zmienia charakteru.

Na ósmej solowej płycie Błażej Król wychodzi ze strefy komfortu, ale nie zmienia charakteru. To pierwsze gwarantuje producencka opieka Pawła Krawczyka (Hey), która sprawia, że rzecz idzie tak blisko rockowego mainstreamu, jak jeszcze nigdy w przypadku nagrań Króla. Do tego dochodzi zestaw bezpośrednich tekstów, których autor rzadziej chowa się za metaforami, wychodzi z ukrycia („Wygrałem w chowanego, ale w tym cały ambaras, że nikt ze mną nie bawił się w tę grę”), opowiadając o swoich emocjach i portretując człowieka na progu kryzysu wieku średniego, pierwszego zwątpienia we własne siły.

Błażej Król, Popiół, Sony