Recenzja płyty: Ed Sheeran, „Play”

Brytyjski piosenkarz wydaje się tu sobą przez minutę i 20 sekund pierwszego utworu.

Brytyjski piosenkarz wydaje się tu sobą przez minutę i 20 sekund pierwszego utworu. W dalszej części płyty pozbył się atutów (wyuczonej na ulicy umiejętności swobodnego śpiewania przy akompaniamencie jedynie zapętlanej gitary) i poszedł ścieżką wytyczoną przez międzynarodowe grono producentów muzyki pop, w znacznej mierze syntetyczną i programowaną. A zarazem skrojoną pod algorytmy i nieodróżnialną od efektów działania sztucznej inteligencji. „Play” wydaje się dowodem na to, że AI, w deklaracjach odrzucana przez większość artystów, i tak rządzi ich wyborami.

Ed Sheeran, Play, Atlantic