Jest coś w charakterze brzmienia, w nastroju, co pozwala rozpoznać Bachowskie interpretacje Philippe’a Herreweghe od pierwszej frazy. Trafiają one do człowieka bezpośrednio i zarazem niemal niezauważalnie, ujmując łagodnością i naturalnością, nie epatując perfekcją (choć są perfekcyjne), oddając istotę tego, co Bach chciał powiedzieć. Na najnowszej płycie znajdują się kantaty o zbliżonej tematyce: oczekiwania na śmierć.
Pobożność owych czasów widziała ją jako najradośniejsze wydarzenie, a Bach oddawał ten temat wielokrotnie, z dosłownością obrazu bliską malarstwu naiwnemu (np. we fletowym tykaniu zegara zbliżającej się ostatniej godziny w kantacie „Komm, die süsse Todesstunde”). Choć taki stan ducha wydaje się nam dziś obcy, Herreweghe, psychiatra z wykształcenia, wydaje się go rozumieć i podaje nam go z wielką delikatnością i pogodą.
Collegium Vocale Gent, Philippe Herreweghe, Bach Cantatas BWV 27, 84, 95&161, Harmonia Mundi 2008