Muzyka

Kontrastowy Anderszewski

Opowieść namalowana w czerni i bieli.

Druga po „Wariacjach na temat walca Diabellego” płyta Anderszewskiego, poświęcona wyłącznie twórczości Beethovena, dzieli się na dwie części. Pierwsza – to cykl późnych Bagatel op. 126, refleksyjnych solowych miniatur, druga to I Koncert fortepianowy, wykonany z orkiestrą Die Deutsche Kammerphilharmonie, tradycyjnie dyrygowaną przez solistę od fortepianu – dzieło młodego, pełnego sił witalnych Beethovena.

W obu częściach pianista przyjął podobną taktykę: budowania formy na kontrastach. Beethoven jawi się w jego interpretacjach jako twórca wybuchowy, skłonny do skrajności, zdolny do najpiękniejszych lirycznych uniesień, a za chwilę harcujący w rubasznych podskokach lub wdający się w muzyczną awanturę. To opowieść jakby namalowana w czerni i bieli, bez kolorów pośrednich, niemniej bardzo interesująca.
 

Piotr Anderszewski, Beethoven, Virgin Classics 2008
 

  
 

Reklama

Czytaj także

null
Społeczeństwo

Wyznania nawróconego katechety. „Dwie osoby na religii? Kościół reaguje histerycznie, to ślepa uliczka”

Problem religii w szkole był przez biskupów ignorowany, a teraz podnoszą krzyk – mówi Cezary Gawryś, filozof, teolog i były nauczyciel religii.

Jakub Halcewicz
09.09.2024
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną