Twoja „Polityka”. Jest nam po drodze. Każdego dnia.

Pierwszy miesiąc prenumeraty tylko 11,90 zł!

Subskrybuj
Muzyka

Ute nie w swojej roli

Ute nie w swojej roli.

Kto zachwycony (na żywo lub radiowym) występem Ute Lemper na inauguracji krakowskiego festiwalu Sacrum Profanum z muzyką Kurta Weilla będzie się spodziewał podobnych klimatów na jej najnowszej płycie – „Between Yesterday and Tomorrow” – rozczaruje się. Wybitna artystka niemiecka, mieszkająca dziś w Nowym Jorku, zapragnęła doszlusować do tamtejszego świata pop. Sama napisała dziesięć piosenek, muzykę i teksty, nawiązując do swoich podróży po świecie – mówi, że jest to rodzaj diariusza.

Piosenki są zaaranżowane całkowicie popowo, zgodnie z konwencją, natomiast sama śpiewaczka autorka z tej konwencji wystaje. Nadal śpiewa z charakterystyczną manierą, wymarzoną do wykonywania piosenek Marleny Dietrich czy songów Weilla, ale w tym kontekście nieznośną, łącznie z silnym niemieckim akcentem. Można zrozumieć, że Lemper nie chce zostać zaszufladkowana, zwłaszcza jako imitatorka, bo tego chyba obawia się najbardziej, ale już na to za późno. Zwłaszcza że – jak znów mieliśmy możność ostatnio się przekonać – Weilla wciąż wykonuje kongenialnie.
 

Ute Lemper, Between Yesterday and Tomorrow, Edel 2008 

 

Reklama

Czytaj także

Kraj

Czy jesienią PiS odda władzę? Zachodzące procesy pokazują, że tak, ale...

Moim bazowym scenariuszem jest utrata władzy przez PiS, daję mu 55 proc. szans realizacji. Drugi dosyć silny, aczkolwiek mniej prawdopodobny, powiedzmy na 35 proc., to wygrana PiS i potem rząd koalicyjny z Konfederacją albo jej częścią – rozmowa z Andrzejem Bobińskim, dyrektorem ośrodka analitycznego Polityka Insight.

Rafał Kalukin
03.05.2023
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną