Muzyka

Ute nie w swojej roli

Ute nie w swojej roli.

Kto zachwycony (na żywo lub radiowym) występem Ute Lemper na inauguracji krakowskiego festiwalu Sacrum Profanum z muzyką Kurta Weilla będzie się spodziewał podobnych klimatów na jej najnowszej płycie – „Between Yesterday and Tomorrow” – rozczaruje się. Wybitna artystka niemiecka, mieszkająca dziś w Nowym Jorku, zapragnęła doszlusować do tamtejszego świata pop. Sama napisała dziesięć piosenek, muzykę i teksty, nawiązując do swoich podróży po świecie – mówi, że jest to rodzaj diariusza.

Piosenki są zaaranżowane całkowicie popowo, zgodnie z konwencją, natomiast sama śpiewaczka autorka z tej konwencji wystaje. Nadal śpiewa z charakterystyczną manierą, wymarzoną do wykonywania piosenek Marleny Dietrich czy songów Weilla, ale w tym kontekście nieznośną, łącznie z silnym niemieckim akcentem. Można zrozumieć, że Lemper nie chce zostać zaszufladkowana, zwłaszcza jako imitatorka, bo tego chyba obawia się najbardziej, ale już na to za późno. Zwłaszcza że – jak znów mieliśmy możność ostatnio się przekonać – Weilla wciąż wykonuje kongenialnie.
 

Ute Lemper, Between Yesterday and Tomorrow, Edel 2008 

 

Reklama

Czytaj także

null
Kraj

Śledztwo „Polityki”. Białoruska opozycjonistka nagle zniknęła. Badamy kolejne tropy

Anżelika Mielnikawa, ważna białoruska opozycjonistka, obywatelka Polski, zaginęła. W lutym poleciała do Londynu. Tam ślad się urwał. Udało nam się ustalić, co stało się dalej.

Paweł Reszka, Timur Olevsky, Evgenia Tamarchenko
06.05.2025
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną