Recenzja płyty: Anna Zaradny, "Mauve Cycles"

Do słuchania z podwyższoną uwagą

Niewiele jest w Polsce kobiet, które zajmują się poszukująca, alternatywną muzyką współczesną. A może tylko jedna, Anna Zaradny?

Dosyć przerażająca konstatacja, dlatego - mam nadzieję - mylna. Ale nawet jeśli to prawda, pochodząca ze Szczecina artystka w niczym nie ustępuje mężczyznom na tym gruncie. A czy muzyka zawarta na nowej, zresztą pierwszej solowej i pierwszej stricte elektronicznej, płycie Anny, jest kobieca? Trudno pokusić się o takiego typu uogólnienia na bazie tak nielicznych przypadków. Być może chodziłoby o szczególne wyczulenie na brzmienia, na plastyczność, wręcz trójwymiarowość rozgrywającej się na kilku wchodzących ze sobą w reakcje płaszczyznach muzyki. Być może, ale niekoniecznie.

Na pewno jest to język typowy dla Anny, a więc oryginalny. Bogaty w ornamenty, precyzyjny strukturalnie, ale zabrudzony, zakłócony przez burzące porządek drobiazgi. Płyta opiera się na cyklach kontekstów, a jednocześnie posiada kilka planów. Ich nachodzenie się oraz ingerencje nowych elementów raz po raz psują regularność. Po chwili system zasysa pomyłkę i cykl trwa nadal, zmienia się - ten sam, ale inny. Te draśnięcia oraz dramaturgiczne, rosnące napięcie tworzą niepokojący, tajemniczy nastrój. Czuć, że Anna pisała muzykę do sztuk teatralnych.

Płyty słucha się z podwyższoną uwagą. Bo warto.

 
Anna Zaradny, Mauve Cycles, Musica Genera