Tadeusz Słobodzianek jest dramatopisarzem, reżyserem teatralnym i telewizyjnym. Urodził się w Jenisejsku na Syberii w 1955 r. Wkrótce po urodzeniu wraz z rodzicami powrócił do kraju i osiedlił się w Białymstoku. Ukończył teatrologię w Krakowie w UJ. Zyskał rozgłos, pisząc recenzje najpierw dla „Studenta”, później dla POLITYKI jako Jan Koniecpolski.
Jako pisarz debiutował w 1980 r. sztuką dla dzieci „Historia o żebraku i osiołku”. Jest również autorem 9 sztuk, których premiery odbiły się szerokim echem w polskim świecie teatralnym (m.in. „Turlajgroszek”, „Merlin”, „Obywatel Pekosiewicz”, „Prorok Ilja”, „Car Mikołaj”, „Towarzysz Chrystus, czyli sen pluskwy”) oraz współautorem spektakli telewizyjnych i scenariuszy filmowych.
Jako reżyser debiutował w 1982 r. „Osmędeuszami” Mirona Białoszewskiego i Ludwika Heringa w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi. W jego dorobku reżyserskim znajdują się także: „Scenariusz dla trzech aktorów” Bogusława Schaeffera (1986, Teatr Lalek w Białymstoku), „Kabaret Kici Koci” Mirona Białoszewskiego (1988, Teatr Ateneum w Warszawie), „Magia grzechu” Pedra Calderona de la Barca (1995, Teatr Dramatyczny w Warszawie) oraz realizacje własnych dramatów: „Proroka Ilji” (1994) i „Cara Mikołaja” (1995) w Teatrze Telewizji.
Jest laureatem wielu prestiżowych nagród polskich i zagranicznych. W 1983 r. na Festiwalu Małych Form Teatralnych w Szczecinie otrzymał nagrodę ministerstwa za reżyserię „Osmędeuszy”. Wśród innych nagród wymienić należy przede wszystkim: nagrodę Fundacji im. Kościelskich (polski Nobel dla pisarzy przed czterdziestką) za całokształt twórczości dramaturgicznej i teatralnej (1994 r.
Nagroda za dokonania dramaturgiczne i Towarzystwo Wierszalin.
Reklama