Weronika Szczawińska
Nominacja w kategorii Teatr: Weronika Szczawińska
Weronika Szczawińska jest reżyserką, dramaturżką i performerką. Łączy „poetycki minimalizm ze swobodnym żonglowaniem formami, emocjonalność z politycznym zaangażowaniem, wewnętrzną spójność z gotowością podejmowania wycieczek w nowe obszary” – opisuje oscylujący między teatrem, performansem i tańcem język teatralny Szczawińskiej Witold Mrozek. Monika Kwaśniewska-Mikuła dodaje: „Cechują ją rzadko spotykana konsekwencja, szczerość, umiejętność współpracy i zaangażowanie, które wykracza znacznie poza kształtowanie własnej »ścieżki kariery«”.
Faktycznie, urodzona w 1981 r. w Warszawie Szczawińska to artystka-instytucja. Absolwentka reżyserii w warszawskiej Akademii Teatralnej, posiadaczka doktoratu obronionego w Instytucie Sztuki PAN i przez rok aktorka offowego, postgrotowskiego Studium Teatralnego jest dziś nie tylko reżyserką, dramaturżką i performerką w swoich spektaklach, ale też wykładowczynią Akademii Teatralnej, kuratorką sezonu w Komunie Warszawa i współzałożycielką kolektywu działającego w ramach Instytutu Sztuk Performatywnych. To jej trzecia nominacja do Paszportu POLITYKI.
W 2014 r. krytycy docenili jej „Geniusza w golfie” z krakowskiego Starego Teatru, analizę legendy Konrada Swinarskiego oraz „wywrotowy koncert o mieszczańskiej neurozie i wyparciu” na podstawie „Jeżycjady” Małgorzaty Musierowicz (Komuna Warszawa). Rok temu uwagę nominujących zwróciły jej „Lawrence z Arabii”, komedia o stereotypach kulturowych i narodowych z warszawskiego Powszechnego, oraz adaptacja bestsellerowej powieści Eleny Ferrante „Genialna przyjaciółka” z Wrocławskiego Teatru Współczesnego. W tym roku doceniono „Nigdy więcej wojny” i „Rozmowę o drzewach” (Komuna Warszawa) oraz „Po prostu” (Instytut Sztuk Performatywnych). „Choć są one bardzo różne, to nawiązują intymną i zmysłową relację z publicznością i stanowią idealne połączenie perspektywy osobistej z ważną i rzadko podejmowaną tematyką społeczną” – pisała Kwaśniewska-Mikuła.
Sama Szczawińska tłumaczyła (Teatralny.pl): „Myślę, że wobec tego, że coraz trudniej nam się ze sobą dogadać, trzeba się przesuwać z pozycji ideologicznej do doświadczenia. To nie znaczy, że nie należy ujawniać swoich poglądów, wręcz przeciwnie, sądzę, że artyści powinni twardo stać na gruncie pewnych wartości. Ale w budowaniu komunikacji z widownią powinniśmy szukać różnych dróg”.
***
Oni nominowali:
Michał Centkowski („Newsweek”), Łukasz Drewniak (Teatralny.pl), Dariusz Kosiński („Tygodnik Powszechny”, Uniwersytet Jagielloński), Monika Kwaśniewska-Mikuła („Didaskalia”, Uniwersytet Jagielloński), Wojciech Majcherek (TVP Kultura), Witold Mrozek („Gazeta Wyborcza”, OKO.press), Jacek Sieradzki („Dialog”), Joanna Targoń („Gazeta Wyborcza”, „Didaskalia”), Jacek Wakar (PAP), Kalina Zalewska („Teatr”).
***
Ponadto zgłoszeni zostali:
Bartosz Bielenia (aktor), Andrzej Błażewicz (reżyser, pisarz), Alina Czyżewska (aktorka, aktywistka społeczna), Małgorzata Gorol (aktorka), Katarzyna Kalwat (reżyserka), Anna Karasińska (reżyserka, dramaturżka), Dominika Knapik (choreografka, reżyserka), Paweł Sakowicz (choreograf), Justyna Sobczyk (reżyserka), Radosław Stępień (reżyser), Katarzyna Szyngiera (reżyserka, dramaturżka), Paweł Świątek (reżyser), Cezary Tomaszewski (reżyser, choreograf), Małgorzata Warsicka (reżyserka), Justyna Wasilewska (aktorka).