Dokument bez tytułu
Paszporty POLITYKI

Martyna Pastuszka

Nominacja w kategorii Muzyka poważna: Martyna Pastuszka

Martyna Pastuszka Martyna Pastuszka Leszek Zych / Polityka
Artystka z talentem łączy umiejętności przywódcze, dzięki czemu jej zespół {oh!} Orkiestra Historyczna wysunął się na lidera wśród polskich orkiestr grających na instrumentach z epoki.
Polityka
Polityka

Urodziła się w 1980 r. w Rudzie Śląskiej. Wychowana w muzycznej rodzinie, w 2004 r. ukończyła katowicką Akademię Muzyczną w klasie skrzypiec współczesnych, jednak jeszcze w czasie studiów zainteresowała się historycznymi praktykami wykonawczymi i w 2001 r. nawiązała współpracę z czołowym polskim zespołem barokowym Arte dei Suonatori, trwającą ponad 15 lat. W późniejszych latach jako kameralistka, solistka lub gościnny koncertmistrz współpracowała z francuskimi orkiestrami Le Cercle de l’Harmonie i Le Concert de la Loge z Paryża, Le Concert Lorrain z Metz, Le Parlement de Musique ze Strasburga, Collegium Marianum i Collegium 1704 z Pragi, Hofkapelle z Monachium i NeoBarock z Kolonii. Prowadzi klasę skrzypiec barokowych w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach oraz Akademii Sztuk Muzycznych im. L. Janačka w Brnie. W 2017 r. obroniła doktorat. Od 2012 r. prowadzi {oh!} Orkiestrę Historyczną, z którą występowała już na festiwalach polskich (m.in. Misteria Paschalia, Kultura Natura, Chopin i Jego Europa) i zagranicznych.

Najnowszym ich sukcesem jest współczesne prawykonanie opery Leonarda Vinciego „Gismondo, re di Polonia”, którą jeszcze w zeszłym roku zespół wykonał w Theater an der Wien, a w tym – w Moskwie w Sali im. Czajkowskiego i na warszawskim festiwalu Eufonie. To już trzecie w historii {oh!} współczesne prawykonanie opery barokowej, po „Didone abbandonata” D. Sarriego i „Arminio” J.A. Hassego.

Zespół nagrał kilka płyt, które zdobyły bardzo pozytywne recenzje, a w przygotowaniu są kolejne. „Artystka wielowymiarowa, z talentem łączy też wyjątkowe umiejętności przywódcze, dzięki czemu jej zespół wysunął się na lidera wśród polskich orkiestr grających na instrumentach z epoki” – komentuje nominację Marlena Wieczorek. Jacek Marczyński nominuje ją m.in. za „oryginalne rozszerzanie repertuaru, także o utwory polskich kompozytorów i tzw. polonica”.

***

Oni nominowali:

Anna S. Dębowska („Gazeta Wyborcza”), Jacek Hawryluk (Polskie Radio Dwójka), Dorota Kozińska (publicystka niezależna), Jacek Marczyński („Rzeczpospolita”), Jakub Puchalski (publicysta niezależny), Adam Rozlach (Polskie Radio Jedynka), Adam Suprynowicz („Ruch Muzyczny”), Jan Topolski („Glissando”), Marlena Wieczorek (Meakultura.pl), Kinga A. Wojciechowska („Presto”).

***

Ponadto zgłoszeni zostali:

Robert Bachara (skrzypek barokowy), Krzysztof Bączyk (bas), Tymoteusz Bies (pianista), Wojciech Blecharz (kompozytor), Bożena Bujnicka (sopran), Piotr Buszewski (tenor), Aleksander Dębicz (pianista), Andrzej Filończyk (baryton), Anna Karpowicz (flecistka), Szymon Komasa (baryton), Robert Łaguniak (skrzypek), Szymon Mechliński (baryton), Dariusz Przybylski (kompozytor), Teoniki Rożynek (kompozytorka), Agnieszka Stulgińska (kompozytorka), Ewa Tracz (sopran), Andrzej Wierciński (pianista), Jan Żądło (baryton), Atom String Quartet, proMODERN (zespół wokalny).

Polityka 49.2019 (3239) z dnia 03.12.2019; Paszporty POLITYKI 2019; s. 96
Oryginalny tytuł tekstu: "Martyna Pastuszka"
Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Kraj

Gra o tron u Zygmunta Solorza. Co dalej z Polsatem i całym jego imperium, kto tu walczy i o co

Gdyby Zygmunt Solorz postanowił po prostu wydziedziczyć troje swoich dzieci, a majątek przekazać nowej żonie, byłaby to prywatna sprawa rodziny. Ale sukcesja dotyczy całego imperium Solorza, awantura w rodzinie może je pogrążyć. Może mieć też skutki polityczne.

Joanna Solska
03.10.2024
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną